Seçil Erel, Bir Başka Gerçeklik isimli kişisel sergisinde rastlantılarla gelişen ve sezgisini ön plana alarak ürettiği son dönem resimlerini bir araya getiriyor. Burada sergilenen eserler Erel'in deneyimlediği kişisel ve profesyonel bir dönüşümün habercisi olarak ön plana çıkıyor. Kendisi ile özdeşlesen ekleme ve eksiltme metodunu geliştirdiği resimlerde kıvrım ve katmanlar yeni anlamlar kazanıyor. Ürettiği panolar birbirleri ile iç içe geçiyor, ilişkiye giriyor. Tuvalin içinde mekân ve düzlem beliriyor. Keskin çizgiler kıvrılmaya, soyut çalışmaların içinde figürler belirmeye başlıyor. Erel ince bir çizgide yürüyor, dengeyi sürekli koruyarak ne tamamiyle figüratif bir çalışma sunuyor ne de salt soyut alanlar üretiyor.

“Resimle aranızdaki bağı sağlam kurmalı” diyor Erel, “ne resim sizi alıp götürmeli ne de siz resmi varmak istediğiniz yere çekmelisiniz. Es bir sakinlik hâkim olmalı resmetme girişimine. Eser ve sanatçı arasındaki gerilimin en bilge hali: sakinlik ve kabullenme. Bu dengelenmeden sonra, renkler akar, ışık kendini belli eder, kompozisyon yavaşça yüzeyde belirmeye başlar.”

Sergide yer alan bütün eserler, Erel'in kendi dönüşüm sürecinde topladığı bilgeliklerin bir yansıması olarak görülebilir. Bir Başka Gerçeklik, sanatçının denge ve doğum/ölüm/yeniden doğuş döngüsünü içselleştirerek yorumladığı, bilimsel bakış ile teolojik bakış açılarını sentezlediği ve yeniden ürettiği bir sergi olarak ön plana çıkıyor.

Üretmek bir eksiltme işidir. Yeni olanı bulmak, eski inançları, varoluşun eski biçimlerini ardında bırakabilmeyi gerektirir. Sanatın beraberinde getirdiği yaratıcı itki, türlü gerilimleri de ardı sıra sürükler

Kişi, sezgi, algı ve anlayış arasındaki üçgende bir şeylere tutunma ihtiyacını hisseder. Sanki bazı şeyler aynı kalmalı ve hiç değişmemelidir. Böylelikle huzura kavuşacağını, feraha ereceğini, gideceği yere varacağını zannedebilir. Değişim zordur, bir şeylerin değişiyor olduğunu bilerek adım atmak daha da zor. Bir tırtılın kozasını yırtması gibi, oldukça büyük bir gerilim ve yoğunlaşma gerekir, gerçekten dönüşmek ve dönüştürebilmek için. Ölümle dost olmak gerekir ki, küçük ölümler değişimi olası kılar. Yeni olan ufukta belirdiğinde, kendine farklı ve daha önce deneyimlenmemiş bir alan açar. Bu nedenle yeni önemlidir, çoğalma ve zenginleşmeyi beraberinde getirir. Şimdide olmak, şimdinin yerini belirlemek, geçmiş ve geleceğin yerini değiştirir.

Seçil Erel’in sergisi, zorluklar ve karışıklıklar arasında ağırbaşlılık ve inançla kat edilmiş uzun bir yolu betimliyor. Bir Başka Gerçeklik, iç huzur ile kabullenmenin, kendini akışa bırakmanın getirdiği dönüşümün bir dışavurumu.

Fatoş Üstek